Tarih: 27.03.2023 09:00
İçinizdeki hınçtan nasıl kurtulabileceğinizi biliyor musunuz? Birkaç yıl önce koridorun duvarlarını resimlerle donattığında, sekiz yaşındaki oğlum Andrew’ın başı oldukça derde girmişti. Olaydan dolayı aldığı mola sona erip de yanıma geldiğinde, ayağıyla önündeki halının üstünde daireler çizmeye başladı. Affedilmiş olduğundan ve kendisini hâlâ sevdiğimizden emin olmak istiyordu. Sonunda başını kaldırıp tatlı bir sesle, “Anneciğim” dedi, “taze bir başlangıç yapabilir miyim?” Bu basit söz daha sonra evimizde bir gelenek haline geldi. Belki sizin evde de olabilir. İnsanlar birlikte yaşar ve çalışırken hatalar yaparlar. Kendilerini kaybedip ileride pişman olacakları şeyler söylerler, sinirlenirler ve kötü günler yaşanır. Elinizde, çatışma defterlerini kapatıp atmada kullanacağınız sözel bir alet yoksa, bu üzücü öykü tekrar tekrar sizi rahatsız edecektir. Haftalar, aylar, hatta yıllar önce olmuş olayları bir türlü kafanızdan atamayacaksınızdır. Yazar David Viscott’un özlü bir şekilde ifade ettiği gibi, “İncinme yaşlandıkça öfkeye dönüşür.” Bu dertler birikir, söz konusu kişiye karşı normalde beslediğiniz saygı ve ilginin yerini alır ve benzersiz üzüntülere yol açar.
Çatışmalar Defterini Kapatın
"Hayattan bir kere geçmeyi bekliyorum. O nedenle, eğer gösterebileceğim bir nezaket ya da diğer insanlar için yapabileceğim iyi bir şey varsa, bunu ertelemek ya da ihmal etmek yerine şimdi yapmalıyım, çünkü bu yoldan bir daha geçmeyeceğim.” - WILLIAM PENN
Kendinizin ve sevdiklerinizin sağlığı için, sizi üzüntüye boğmadan bu dertlerden bir an önce kurtulun. Yeni bir sayfa açın ve insanlara taze bir başlangıç yapma fırsatı verin.
Kini Erteleyin
“Gurur yıkımın, kibir düşüşün önünde gider.” –İNCİL
Dürüst olun, ileride bir gün bu durumu düzeltirim diye mi düşünüyorsunuz? Ya bu fırsat elinize geçmezse? Ya arada geçecek sürede sizin ya da o kişinin başına bir şey gelir ve hatayı tamir etme şansınız kalmazsa? Samuel Butler, “Dostluklarınızı bakımda tutun” diyordu. Tongue Fu felsefesi ilişkilerinize değer biçmenizi ve bozulmuş olanları yarına bırakmadan bugün tamir etmenizi söyler. Beklemeyin ya da gelecekte bir gün nasıl olsa bir yerde rastlaşırız, diye düşünmeyin; bu hiç olmayabilir. Henry David Tho-reau’nun son sözleri, “Bu dünyadan hiç pişmanlık duymadan ayrılıyorum” olmuştu. Aynı şeyi söyleyebilir misiniz? Eğer bir yanlış anlama aranızda soğukluğa yol açmışsa, haklı olma isteğinizi aşın ve geçmişi geçmişte bırakın.
Dünyanın Nasıl Olmasını İstiyorsanız Öyle Olun
"Eğer bir problem görüyorsanız, bu sizin probleminizdir. Eğer birisinin bu konuda bir şeyler yapması gerektiğini düşünüyorsanız, unutmayın ki siz de herkes kadar birisisiniz.”
- ZEN BUDİZM MERKEZÎ
İlişkilerinizde Pişmanlığa Yer Vermeyin
“Yaptığımız şeylerden duyduğumuz pişmanlık zamanla yatışabilir; asıl teselli bulmayan yapmadığımız şeylerden duyduğumuz pişmanlıktır.”
- SYDNEY J. HARRIS
Yakınlarda bir akrabanız ya da dostunuzla görüştüğünüz oldu mu? Yoksa, uzun zamandır özlediğiniz halde, birlikte bir akşam geçirmeye zaman ayıramayacak kadar meşgul musunuz? Beklemeyin. Babam, ben bu bölümü yazarken öldü. Ben kitaba başlamadan birkaç hafta önce ailemiz Noeli kutlamak üzere Kaliforniya’da bir araya gelmişti. Babamın bütün çocukları ve torunları uzun yıllardan sonra ilk kez bir araya geliyordu. Etrafı torunlarıyla çevrili koltuğuna oturmuş hali hiç gözümün önünden gitmiyor. Birlikte geçirdiğimiz bu birkaç gün gerçek bir armağan oldu. Morro Körfezinde kamıyla dolaştık, atlara binip kum tepeciklerine gittik, yürüyüşlerde sohbetler ettik. Kendi evinde sevdikleriyle kuşatılmış gururlu bir baba olmanın bütün tadını çıkardı. Havvaii’ye döndüğümüzde, babama bir mektup yazıp birlikte ne kadar güzel bir zaman geçirmiş olduğumuzu kendisine anlatmaya karar verdim. Bu birkaç günün bu kadar hoş ve anlamlı geçmesi için yapmış olduklarını ne kadar takdir ettiğimizi bilmesini istiyordum. Birkaç kez bu mektubu yazmayı aklımdan geçirdim, ama her seferinde yapmam gereken başka bir iş çıktı. Şükran notu hiçbir zaman yazılmadı. Sonra babamın ölüm haberi geldi. Onun onuruna sahilde tek başıma uzun bir yürüyüşe çıktım. Onunla ilgili ilk anılarımı düşündüm, bütün yaşamını zihnimden geçirdim, benim için bütün yaptıklarını ve taşıdığı anlamı bağrıma bastım. Aklımdan ona bir mektup gönderdim. Sizin yaşamınızda kim teşekkürü hak ediyor? Onarılması gereken ilişkiler yok mu? “Barışı kurmaya son tahlilde tabandan başlamak gerekir” diyordu M. Scott Peck. “Sizinle başlamalıdır!” Ertelemekten vazgeçin. Şimdi beş dakikanızı ayırın ve telefonu alıp bir arkadaşınızı arayın ya da uzun zamandır yazmanız gereken bir tebrik kartını kaleme alın. Bunu yaptığınız için hiçbir zaman pişman olmayacaksınız; yapmazsanız pişman olursunuz.
“Rızamız olmaksızın hiç kimse aşağılık duygusuna kapılmamıza yol açamaz.”
- ELEANOR ROOSEVELT
